puffen werkw. Uitspraak: [ pʏfə(n) ] Afbreekpatroon: puf·fen Vervoegingen: pufte (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft gepuft (volt.deelw.) hoorbaar krachtig uitademen Voorbeeld: 'hijgen en puffen door de warmte' Zie ook: puf Synoniemen: blazen hijgen paffen ploffen 
1) Ploffen 2) Paffen 3) Blazen van warmte 4) Blazen van moeheid 5) Blazen 6) Roken 7) Sterk roken 8) Hijgen 9) Blazen van de warmte 
blazen (toon de herkomst via de etymologiebank)
blazen van de warmte vb: het was 30 graden en we liepen te puffen van de hitte
blazen
Puffen is uithijgen. uitblazen na een grote inspanning. [basiswoordenlijst groep 4]
blazen