de inburgeraar zelfst.naamw. (m.) Afbreekpatroon: in·bur·ge·raar Verbuigingen: inburgeraars (meerv.) Iemand die inburgert, meestal een allochtoon die een cursus doet over taal en samenleving van het nieuwe land waarin hij woont. . ...
iemand, meestal afkomstig uit een land buiten de EU, die inburgeringsplicht heeft en meedoet aan een inburgeringsprogramma