interpreteren werkw. Uitspraak: [ ɪntərprəˈterə(n) ] Afbreekpatroon: in·ter·pre·te·ren Vervoegingen: interpreteerde (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft geïnterpreteerd (volt.deelw.) een eigen uitleg geven aan (iets) Voorbeelden: 'Ik interpreteerde zijn woorden als een weigering.' , 'het interpreteren van moeilijke teksten' , ...
1) Weergeven 2) Lezen 3) Vertalen 4) Uitvoeren 5) Verklaren 6) Uitleggen 7) Opvatten 8) Vertolken 
Uitleggen
Het geven van een bepaalde uitleg/betekenis aan iets.
De resultaten uit je onderzoek toelichten en verklaren.
rechtswetenschap: opvatten; uitleggen. ...
het op een bepaalde manier zien of voelen vb: ik interpreteer haar gedrag als ongeïnteresseerd Synoniemen: beschouwen uitleggen opvatten
•uitleggen of opvatten.
1: Proberen na te voelen wat de dichter waarschijnlijk gevoeld heeft toen hij het verhaal opschreef.
uitleggen, vertolken