klappen werkw. Uitspraak: [ ˈklɑpə(n) ] Afbreekpatroon: klap·pen Vervoegingen: klapte (verl.tijd enkelv.) 1) met de handen op elkaar slaan Vervoegingen: heeft geklapt (volt.deelw.) Voorbeelden: 'Na de mooie uitvoering begon het publiek enthousiast te klappen.' , 'Na de pauze klapte de docente in haar handen om iedereen weer naa...
1) Geluid van ekster 2) Klakken 3) Slaag 4) In de handen slaan 5) Rammel 6) Pets 7) Toejuichen 8) Slaan 9) Plakken 10) Ovatie 11) Geluid van papegaai 12) Kakelen 13) Ontploffen 14) Uiteenspringen 15) Een ovatie geven 16) Applaudisseren 17) Kwebbelen 18) Ransel 19) Flappen 20) Praten 21) Klikken 22) Kletteren 
een aantal keren je handen tegen elkaar slaan uit bewondering voor iets vb: na afloop hebben we voor hem geklapt Synoniem: applaudisseren
'Klappen' is geluid maken door beide handen met kracht tegen elkaar te slaan, doorgaans met een communicatief oogmerk. De bekendste vorm van klappen is het applaus: een manier om waardering te tonen voor een prestatie.
•als vertoon van bijval, dank of bewondering de open handen ineenslaan. •plotseling een luid geluid voortbrengen.
Volgens G.J. Schutten zou dit een onder schippers gebruikte term voor laveren zijn.
klappen geven - Jaar van herkomst: 1627 (WNT )
Straattaal voor: Slaan
[slang] batten; klappen; pukul; stoeken; thopen = slaan
Vlaams voor het Nederlandse woord ` praten`
Vlaams voor het Nederlandse woord ` spreken`
een ploffend geluid geven; babbelen, kletsen (toon de herkomst via de etymologiebank)