klappertanden werkw. Uitspraak: [ ˈklɑpərtɑndə(n) ] Afbreekpatroon: klap·per·tan·den Vervoegingen: klappertandde (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft geklappertand (volt.deelw.) rillen en onwillekeurig snel met de tanden op elkaar slaan Voorbeeld: 'klappertanden van de kou' Synoniemen: bibberen kleumen koulijden 4 definities...
1) Bibberen 2) Bibberen van de kou 3) Hevig rillen 4) Kleumen 5) Kou lijden 6) Uiting van kou 1) Bibberen 2) Kleumen 3) Koulijden 
met de tanden klapperen (toon de herkomst via de etymologiebank)
ongewild je tanden tegen elkaar aan laten klapperen vb: we stonden te klappertanden van de kou
ongewild de tanden van de bovenkaak en de onderkaak klapperend tegen elkaar bewegen, tegen elkaar doen slaan, als gevolg van en in reactie op de kou, koorts, een ziekte, een aandoening of een heftige emotie, zoals angst of opwinding; zonder het te willen met de tanden klapperen
met de tanden klapperen