knielen werkw. Uitspraak: [ ˈknilə(n) ] Afbreekpatroon: knie·len Vervoegingen: knielde (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft, is geknield (volt.deelw.) op één of twee knieën gaan zitten Voorbeeld: 'knielen voor een altaar' Synoniemen: buigen 
1) De knieën buigen 2) Op de knieën zakken 3) Groet 4) Teken van eerbied 5) Door de knieën gaan 6) Lichaamshouding 7) Bidhouding 8) Neerbuigen 9) Religieuze handeling 10) Nederig bukken 11) Op de knieën gaan zitten 12) Buigen 13) Uiting van eerbied 14) Zich onderwerpen 15) Religieus ritueel 
Knielen is één van de oudste en meest betekenisvolle houdingen binnen de wereld van dominantie en overgave. De actie zelf lijkt eenvoudig, maar de lading ervan is diep: het is een bewust loslaten van controle, een overgave van ego, en tegelijkertijd een daad van vertrouwen. Wanneer een sub knielt voor zijn Dominant, brengt dat niet alleen het lic...
de knieën tot op de grond buigen
op de knie?n gaan zitten (toon de herkomst via de etymologiebank)
'Knielen' is een lichaamshouding waarbij men op beide knieën zit terwijl de rug recht blijft. Naast de belangrijke functies als religieus gebruik, is het knielen een gewone houding die men aanneemt wanneer men werkzaamheden op de grond verricht en daarbij met beide knieën op de grond zit.
•op de knieën gaan.
de knieën tot op de grond buigen
Knielen betekent op een of twee knieën gaan zitten. [basiswoordenlijst groep 3]