de kosmopoliet zelfst.naamw. (m.) Uitspraak: [ kɔsmopo'lit ] Afbreekpatroon: kos·mo·po·liet Verbuigingen: kosmopolieten (meerv.) de kosmopoliet - e zelfst.naamw. Uitspraak: [ kɔsmopo'lit - ə ] Afbreekpatroon: kos·mo·po·liet Verbuigingen: kosmopolieten (meerv.) iemand die zich overal op de wereld thuis voelt Voorbeeld: 'Stalin besc...
1) Mens 2) Aardbewoner 3) Wereldburger 4) Wereldburgeres 5) Wereldling 6) Wereldreiziger 
iemand die volgens zijn opvattingen niet tot één bepaalde natie behoort maar zich onder alle volken of in alle landstreken thuis voelt; iemand die de wereld als zijn vaderland beschouwt; iemand die het kosmopolitisme aanhangt; wereldburger
wereldburger, iemand die zich overal ter wereld thuis voelt. Voorbeeld: Door het wonen in al die verschillende landen is hij een echte kosmopoliet geworden.
Kosmopoliet betekent dat de plantensoort die over de gehele aarde voorkomt.
[Let op: Spelling en uitleg uit 1890] (Grieks), wereldburger, volgens Diogenes Laërtius VI,2.n. 6, 63, het eerst gebruikt door Diogenes den wijsgeer (412-323 v.C.), die op de vraag, waar hij vandaan was, zich kosmopoliet noemde.
wereldburger
wereldburger (toon de herkomst via de etymologiebank)