de magistraat zelfst.naamw. (m.) Uitspraak: [ maxis'trat ] Afbreekpatroon: ma·gis·traat Verbuigingen: magistraten (meerv.) iemand met een belangrijke functie bij de overheid of de rechterlijke macht Voorbeeld: 'Steden in Gallië werden in de Romeinse tijd bestuurd door inheemse magistraten.' Synoniemen: ambtenaar 
1) Rechterlijk ambtenaar 2) Bewindsman 3) Juridisch ambtenaar 4) Rechterlijke ambtenaar 5) Gerechtelijk ambtenaar 6) Regering 7) Ambtenaar 8) Hoogwaardigheidsbekleder 9) Stadsregering 10) Rechter 11) De overheid 12) Overheidspersoon 13) Overheid 
overheid(spersoon)
Burger de na verkiezing door het volk een openbaar ambt bekleed; ambtenaar.
overheid spersoon (toon de herkomst via de etymologiebank)
stadsbestuur.
iemand met een belangrijke baan bij de overheid vb: deze magistraat is niet bereikbaar voor het gewone volk
Een 'magistraat' is in principe iedereen die is verkozen of benoemd in een openbaar bestuursambt, het begrip stamt uit de antieke Romeinse republiek. In de rechterlijke macht kent men de 'staande magistratuur' en de 'zittende magistratuur', en soms voegt men daar nog de 'schrijvende magistratuur' aan toe.
Lid van de rechterlijke macht. Bijv. de strafrechter en officier van justitie zijn magistraten, de raadsman niet. 1) Ambtenaar 2) Bewindsman 3) De overheid 4) Gerechtelijk ambtenaar 5) Hoogwaardigheidsbekleder 6) Juridisch ambtenaar 7) Overheid 8) Overheidspersoon 9) Rechter 10) Rechterlijk ambtenaar 11) Rechterlijke ambtenaar 12) Regering 13) Stad...
overheid(spersoon)