markant bijv.naamw. Uitspraak: [ mɑr'kɑnt ] Afbreekpatroon: mar·kant opvallend Voorbeeld: 'een markante kop met forse wenkbrauwen' Synoniemen: bijzonder geprononceerd merkwaardig ondubbelzinnig onmiskenbaar opvallend saillant uitgesproken markant bijv.naamw. Uitspraak: [ mɑr'kɑnt ] Afbreekpatroon: mar·kant opvallend Voorbeeld: 'een markante kop met forse wenkbrauwen' Synoniemen: bijzonder geprononceerd merkwaardig ondubbelzinnig onmiskenbaar opvallend saillant uitgesproken 
1) Eigen merk van de vomar 2) Geprononceerd 3) Tekenend 4) Sterk uitkomend 5) In het oog vallend 6) Kenmerkend 7) Treffend 8) Scherp uitkomend 9) Ondubbelzinnig 10) Onmiskenbaar 11) Opvallend 12) Opmerkelijk 13) Op de voorgrond tredend 14) Aandachttrekkend 15) Karakteristiek 16) Memorabel 17) Sprekend 1) Eigen merk van de vomar 2) Geprononceerd 3) Tekenend 4) Sterk uitkomend 5) In het oog vallend 6) Kenmerkend 7) Treffend 8) Scherp uitkomend 9) Ondubbelzinnig 10) Onmiskenbaar 11) Opvallend 12) Opmerkelijk 13) Op de voorgrond tredend 14) Aandachttrekkend 15) Karakteristiek 16) Memorabel 17) Sprekend 
opvallend Voorbeeld: Een markant persoonopvallend Voorbeeld: Een markant persoon
wie of wat opvalt door bepaalde kenmerken vb: hij heeft een markant gezicht
opvallendopvallend
opvallend (toon de herkomst via de etymologiebank)opvallend (toon de herkomst via de etymologiebank)