nagelbijten werkw. Uitspraak: [ 'naxəlbɛitə(n) ] Afbreekpatroon: na·gel·bij·ten stukjes van je eigen vingernagels afbijten (als gewoonte) 4 definities
1) Gewoonte 1) Onychofagie 
Bij nagelbijten (medisch begrip: onychofagie) worden de nagels van de vingers, soms ook alleen maar van bepaalde voorkeursvingers, afgebeten, gekauwd en uitgespuugd of ingeslikt. Soms worden ze afgebeten tot ver in het nagelbed, of wordt de huid van de vingertoppen en op andere plaatsen tegelijkertijd afgebeten. Voortdurend wordt gecontroleerd of d...
1) bijten op de vingernagels, vooral als aangeleerde, dwangmatige uiting van zenuwachtigheid of angst 2) in zelfstandig gebruik: een zenuwachtige toestand; een spannende, zenuwslopende gebeurtenis
met de tanden afbijten van de nagels