omstoten werkw. Uitspraak: [ 'ɔmstotə(n) ] Afbreekpatroon: om·sto·ten Vervoegingen: stootte om (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft omgestoten (volt.deelw.) door plotseling aanraken laten omvallen Voorbeeld: 'Waarom zou je in vredesnaam ruzie maken als iemand je biertje omstoot?' Synoniemen: omduwen omverstoten 1 definitie...
1) Doen vallen 2) Omduwen 3) Omgooien 4) Omverstoten 5) Omwerpen 6) Te gronde richten 1) Omduwen 2) Omverstoten