weerkaatsen werkw. Uitspraak: [ wer'katsə(n) ] Afbreekpatroon: weer·kaat·sen Vervoegingen: weerkaatste (verl.tijd enkelv.) 1) (licht of geluid) bij contact in een andere richting laten schijnen of klinken Vervoegingen: heeft weerkaatst (volt.deelw.) Voorbeeld: 'Het water weerkaatst het zonlicht.' Synoniem: reflecteren 2)...
1) Reflecteren 2) Afkaatsen 3) Stuiten 4) Stralen 5) Spiegelen 6) Terugkaatsen 7) Terugstoten 8) Terugwerpen 9) Resoneren 10) Galmen 11) Weergalmen 12) Weerklinken 13) Schallen 14) Echoën 15) Weerschallen 16) Weerschijnen 
terug laten komen, laten kaatsen vb: het water weerkaatste het zonlicht
•door elastische botsing van richting veranderen.
geluid reflecteren
Weerkaatsen is lichtbundels weerspiegelen. [basiswoordenlijst groep 6]