oormerken werkw. Uitspraak: [ 'ormɛrkə(n) ] Afbreekpatroon: oor·mer·ken Vervoegingen: oormerkte (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft geoormerkt (volt.deelw.) 1) het aanbrengen van gele identificatielabels in de oren van een rund Voorbeeld: 'gewetensbezwaren tegen het oormerken van runderen' 2) (geld dat nog uitgeg...