rangschikken werkw. Uitspraak: [ ˈrɑŋsxɪkə(n) ] Afbreekpatroon: rang·schik·ken Vervoegingen: rangschikte (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft gerangschikt (volt.deelw.) in een bepaalde volgorde plaatsen Voorbeeld: 'rangschikken op kleur' Synoniem: ordenen Synoniemen: classificeren groeperen indelen ordenen rangordenen rangschikkin...
1) Arrangeren 2) Classificeren 3) Coördineren 4) Formeren 5) Groeperen 6) Indelen 7) Indexeren 8) Klasseren 9) Klassering 10) Opstellen 11) Orde 12) Ordenen 13) Plaatsen 14) Rangeren 15) Rangordenen 16) Redderen 17) Regelen 18) Regleren 19) Reguleren 20) Rubriceren 21) Samenvoegen 22) Scharen 23) Sorteren 1) Categoriseren 2) Classificeren 3) Coördineren 4) Deployeren 5) Groeperen 6) Indelen 7) Klasseren 8) Naar behoren inrichten 9) Op orde brengen 10) Ordenen 11) Rangeren 12) Rangordenen 13) Regelen 14) Scharen 15) Systematiseren 
indelen in groepen (toon de herkomst via de etymologiebank)
in een bepaalde volgorde of opstelling zetten vb: zij rangschikte de bloemen in een vaas Synoniemen: indelen groeperen ordenen
•een bepaalde volgorde in iets aanbrengen. •tweede betekenisomschrijving. •enz.
indelen in groepen