rieten bijv.naamw. Uitspraak: [ 'ritə(n) ] Afbreekpatroon: rie·ten wat van riet gemaakt is Voorbeeld: 'een rieten mandje aan het stuur van je fiets hangen' 
1) Van riet 2) Van zeker materiaal 3) Van een bepaald materiaal 4) Van bepaald materiaal 
•gemaakt van riet.
[Vergeten woorden] (st. root, heeft geroten) huilen, wenen, schreien
Onderdeel van een weefgetouw dat lijkt op een kam, met smalle metaalstaafjes die men tanden noemt. De scheringdraden rijgt men tussen de tanden. Het riet bepaalt het aantal draden per centimeter en houdt de draden op regelmatige afstand van elkaar