roosten werkw. Verbuigingen: roostte Verbuigingen: geroost 1) aan de hitte van vuur blootstellen (onder toevoeging van lucht) 2) (een erts) verhitten 
1) Flamberen 2) Industrieel proces 
[Vergeten woorden] (zw. -te) zich laten horen, jubelen [= Noors røyste, van roost ‘luide stem’]
(verouderd) roosteren
roosteren (VD A 1) - Voorbeeld: ‘Arie namindelijk een paar puidebillen en hield deze te roosten in de gloed’
roosteren
roosteren (toon de herkomst via de etymologiebank)