de rusting zelfst.naamw. (v.) Verbuigingen: rustingen 1) het geheel van de voor een taak benodigde bewapening, gereedschappen en hulpmiddelen, voor een persoon, voer- of vaartuig 2) een onderdeel van een meubel, machine of voertuig, waarop iets kan steunen 
1) Overloop 2) Harnas 3) Trapportaal 4) Uitrusting 5) Wapen 6) Wapentuig 
woord uit 1812, uitleg bij teksten van E.J. Potgieter (1808 - 1875) wapentuig.