de röntgendiffractie zelfst.naamw. (v.) Afbreekpatroon: rönt·gen·dif·frac·tie Verbuigingen: röntgendiffracties (meerv.)
een methode voor fasenidentificatie en structuurbepaling op atomaire schaal, gebaseerd op de coherente strooiing van röntgenstralen aan het kristalrooster van kristallijne stoffen Voorbeeld: 'Met röntgendiffractie...
Gevonden op
https://www.woorden.org/woord/röntgendiffractie
[natuurkunde scheikunde en sterrenkunde] De Duitse fysicus M. von Laue ontdekte omstreeks 1910 dat er een rijk diffractiepatroon ontstaat als men een (klein) kristal in een röntgenbundel met een golflengte van enkele tienden van een nanometer (10
9m) plaatst. Doordat deze golflengte vergelijkbaar is met de afstan...
Gevonden op
https://www.cultureelwoordenboek.nl/natuurkunde-scheikunde-en-sterrenkunde/
Diffractie van röntgestralen door de regelmatig geplaatste atomen van een substantie. Dit is nuttig bij het vaststellen van de plaatsing van atomen en dus de aard of opbouw van een stof
Gevonden op
https://www.ksart.nl/term/röntgendiffractie
Geen exacte overeenkomst gevonden.
