schrapen werkw. Uitspraak: [ ˈsxrapə(n) ] Afbreekpatroon: schra·pen Vervoegingen: schraapte (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft geschraapt (volt.deelw.) 1) (wortels of aardappels) schoonmaken door de ruwe buitenkant eraf te krabben Voorbeeld: 'twee kilo aardappelen schrapen voor de stamppot' Synoniem: schrappen (2) 2)...
1) Afkrabben 2) Afschrabben 3) Beknibbelen 4) De keel door beweging van slijm ontdoen 5) Hebzuchtig bijeen brengen 6) Keelgeluid 7) Knibbelen 8) Knijpen 9) Krabben 10) Krassen 11) Kretsen 12) Kuchen 13) Melken 14) Ophuiden 15) Oppotten 16) Schrabben 17) Schrappen 18) Uitkrabben 1) Afkrabben 2) Beknibbelen 3) Knibbelen 4) Knijpen 5) Krabben 6) Krassen 7) Kuchen 8) Schoonmaken 9) Schrabben 10) Schrafelen 11) Schrappen 
Het bewerken of reinigen van oppervlakken, het verwijderen van een radioactief besmette laag van een betonstructuur met behulp van machines, bestaande uit een aantal naalden of een cilinderkop, die meestal pneumatisch aangedreven worden, en waarmee op het betonoppervlak een kloppende beweging wordt uitgeoefend.
er het buitenste laagje afhalen vb: heb je het vuil van je zolen geschraapt? Synoniem: schrappen
afkrabben, bijeenbrengen
afkrabben, bijeenbrengen
schrappen Ruimere term: subtractieve procédés en technieken