de supergeleider zelfst.naamw. (m.) Afbreekpatroon: su·per·ge·lei·der Verbuigingen: supergeleiders (meerv.) stof die supergeleiding vertoont d.w.z. een ohmse weerstand van nul heeft . 2 definities
stof die bij voldoende lage temperatuur geen elektrische weerstand heeft
[technologie en techniek] Een supergeleider is een stof die een weerstand heeft van bijna gelijk aan nul, waardoor het verlies van elektrische energie in de vorm van warmte miniem blijft, zelfs bij hoge elektrische stromen. Dit verschijnsel is al lang bekend bij temperaturen in de buurt van het absolute nulpunt. Enkele nieuw...
Materiaal waarin geen elektrische weerstand is waar te nemen bij zeer lage temperaturen.