de taalvaardigheid zelfst.naamw. (v.) Uitspraak: [ tal'vardɪxhɛit ] Afbreekpatroon: taal·vaar·dig·heid Verbuigingen: taalvaardigheden (meerv.) mate waarin je een taal goed spreekt en schrijft Voorbeelden: 'mondelinge taalvaardigheid' , 'schriftelijke taalvaardigheid' Synoniemen: taalbeheersing 
1) Taalbeheersing 
Abstract: Het vermogen om te luisteren, spreken, lezen en schrijven in samenhang en continuïteit
•de vaardigheid van een vlot gebruik van de taal.
beheersing van de taal