de tangconstructie zelfst.naamw. (v.) Verbuigingen: tangconstructies 1) constructie in de vorm van een tang 2) constructie waarbij het object of een bepaling als een tang ingeklemd wordt tussen elementen in een zin die bij elkaar horen 
1) Taalkundige term 
Zie hyperbaton
Een 'tangconstructie' is in talen als het Nederlands en het Duits een zinsconstructie waarbij woorden die bij elkaar horen, ver uit elkaar staan en een groot deel van de zin daarmee als een tang omsluiten. In de zin
Onder een tangconstructie wordt een constructie verstaan waarbij er een (grote) afstand bestaat tussen delen die bij elkaar horen, bijvoorbeeld tussen delen van een scheidbaar samengesteld werkwoord (1), tussen hulp- en hoofdwerkwoord (2), tussen lidwoord en zelfstandig naamwoord (3):