uitbarsten werkw. Uitspraak: [ 'œydbɑrstə(n) ] Afbreekpatroon: uit·bar·sten Vervoegingen: barstte uit (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: is uitgebarsten (volt.deelw.) 1) (van een vulkaan) plotseling en heftig as en lava naar buiten brengen Voorbeeld: 'De vulkaan staat op uitbarsten.' 2) plotseling en heftig beginnen
1) Dóórbreken 2) Emotioneuitval 3) Exploderen 4) Losbreken 5) Oplaaien 6) Uitbarsting 7) Uitbreken 8) Uitval 1) Dóórbreken 2) Emotioneuitval 3) Exploderen 4) Openspringen 5) Oplaaien 6) Uitbarsting 7) Uitbreken 8) Uitval 9) Zich fel uiten 10) Zich plotseling fel uiten 
plotseling tevoorschijn komen vb: ze barstte in lachen uit Synoniem: uitbreken