uitrusten werkw. Uitspraak: [ 'œytrʏstə(n) ] Afbreekpatroon: uit·rus·ten Vervoegingen: rustte uit (verl.tijd enkelv.) 1) door te rusten minder moe of weer fit worden Vervoegingen: heeft, is uitgerust (volt.deelw.) Voorbeelden: 'na een zware klus even uitrusten op de bank' , 'na een lange nacht weer helemaal uitgerust zijn' Syno...
1) Aangorden 2) Aankleden 3) Bewapenen 4) Bijkomen 5) Equiperen 6) Herstellen 7) Ontspannen 8) Op adem komen 9) Outilleren 10) Pauzeren 11) Recreëren 12) Reden 13) Relaxen 14) Slapen 15) Toerusten 16) Toetakelen 17) Tuigen 18) Uitblazen 19) Uitgerust 20) Uittreden 21) Van het nodige voorzien 22) Verpozen 1) Armeren 2) Bekomen 3) Bemannen 4) Bewapenen 5) Bijkomen 6) Bijtanken 7) Equiperen 8) Herstellen 9) Ontspaning 10) Outilleren 11) Provianderen 12) Rearmeren 13) Recreëren 14) Reden 15) Relaxen 16) Slapen 17) Toerusten 18) Toetakelen 19) Uitblazen 20) Uitpuffen 21) Uitreden 22) Verademen 23) Verpozen 
voorzien van het nodige (toon de herkomst via de etymologiebank)
niets doen of leuke dingen doen tot je niet meer moe bent vb: in Spanje hebben we lekker uitgerust Synoniemen: rusten uitblazen
van het nodige voorzien
van het nodige voorzien
een schip voor een tocht gereed maken. Ook toerusten en vroeger wel uitreden genoemd.