uitslijten werkw. Afbreekpatroon: uit·slij·ten Verbuigingen: sleet uit Vervoegingen: uitgesleten (volt.deelw.) 1) enz. 2) tweede betekenisomschrijving Voorbeeld: 'Zin met het uitslijten in de tweede betekenis erin.' 3) door middel van slijten een, vaak onbedoelde of dysfunctionele, vorm krijgen Voor...
1) Eroderen 2) Uitrijden 1) Eroderen 2) Uitslijpen 
uittrekken, slijten, uittreken bij de oogst, inz. vlas - Voorbeeld: ‘Ze had hem verwittigd dat Sobrie's zouden uitslijten en hij had beloofd te komen, maar hij bleef weg’
Het afslijten, het lager worden of het verkleinen in omvang of kracht, ook het verslijten, vaak als gevolg van wrijving.