uitsterven werkw. Uitspraak: [ ˈœytstɛrvə(n) ] Afbreekpatroon: uit·ster·ven Vervoegingen: stierf uit (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: is uitgestorven (volt.deelw.) (van planten en dieren) ophouden te bestaan Voorbeeld: 'De Afrikaanse neushoorn dreigt uit te sterven.' Synoniemen: afsterven ophouden ophouden te bestaan sterven 7 defini...
1) Afsterven 2) Extingeren 3) Ophouden 4) Sterven 1) Afsterven 2) Ophouden 3) Ophouden met bestaan 4) Ophouden te bestaan 5) Uitdelging 
op den duur ophouden te bestaan vb: de Indische olifant sterft uit
Niet langer in leven op aarde. Alternatieven: uitgestorven
• [erga] het proces waarbij alle individuen van een soort de dood vinden en er een eind komt aan het bestaan van de soort. • tweede betekenisomschrijving • enz.
Tegenwoordig lezen we vaak over soorten die met uitsterven bedreigd worden: neushoorns, tijgers, panda`s, om nog maar niet te spreken over talloze (nog) onbekende soorten die tegelijk met het regenwoud vernietigd worden. Natuurbeschermings- organisaties spannen zich op wereldwijde schaal in om die soorten voor het nageslacht te bewaren. Toch is uit...
Verdwijnen van soorten op deze aarde of uit een bepaald gebied..
Tijdens de geologische geschiedenis zijn er een aantal momenten waarop tegelijkertijd grote groepen planten en dieren uitsterven.