uitvreten werkw. Uitspraak: [ 'œytfretə(n) ] Afbreekpatroon: uit·vre·ten Vervoegingen: uitvrat (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft uitgevreten (volt.deelw.) doen wat (waarschijnlijk) niet mag informeel Voorbeeld: 'niet willen weten wat je zus allemaal uitgevreten heeft' Synoniemen: : uithalen, uitspoken Synoniemen: aantas...
1) Aantasten 2) Klaplopen 3) Uiteten 4) Uithalen 5) Uitspoken 1) Bietsen 2) Eroderen 3) Klaplopen 4) Uitbijten 5) Uithalen 6) Uitkijken 7) Uitspoken 8) Verteren 
doen wat niet mag vb: wat heeft hij nu weer uitgevreten! Synoniemen: uithalen uitspoken