het understatement zelfst.naamw. Uitspraak: [ ʏndərˈstetmənt ] Afbreekpatroon: un·der·state·ment Verbuigingen: understatements (meerv.) uitspraak waarmee je iets opzettelijk zwakker uitdrukt dan het in werkelijkheid is Voorbeeld: 'Zeggen dat je een bezoek aan de tandarts een beetje vervelend vindt, noem ik een understatement.' 
1) Parabool 2) Ironische afzwakking 
Etym: Eng. (te) zwakke weergave; Gr. tapeinosis < tapeinoein = verlagen, kleiner maken; Lat. diminutio = verkorting, verkleining. - Term uit de stijlleer voor een onderkoelde formuleringswijze waardoor discrepantie ontstaat tussen de gekozen bewoordingen en de erdoor beschreven werkelijkheid en wel zo dat de gekozen formulering de werkelijkh...
zeer gematigde uitdrukking
stijlfiguur, waarbij iets op een verzachtende toon wordt gezegd, vaak met een humoristisch effect.
Een vorm van ironie door het gebruik van litotes
onderkoeld schrijven
zeer gematigde uitdrukking (toon de herkomst via de etymologiebank)
Constatering, aanduiding of waardering waarbij iets veel minder sterk wordt uitgedrukt dan het in werkelijkheid is. Voorbeeld: Ik vind Balkenende niet zo'n geweldig vlotte verschijning.
zacht uitgedrukt, onderdrijving (?)
Een understatement is een stijlfiguur waarmee je zaken of personen die groot of belangrijk zijn opzettelijk omschrijft alsof ze onbenullig of triviaal zijn. Een ander woord voor understatement is parabool . Het tegenovergestelde van een understatement is een hyperbool of overstatement .