vergokken werkw. Afbreekpatroon: ver·gok·ken Verbuigingen: vergokte Vervoegingen: vergokt (volt.deelw.) 1) bij het gokken verliezen Voorbeeld: 'Zijn hele erfenis was al vergokt.' 2) enz. 3) tweede betekenisomschrijving Voorbeeld: 'Zin met het vergokken in de tweede betekenis erin.' . Synoniemen: ver...
1) Met kansspelen verliezen 2) Verdobbelen 3) Vergooien 4) Verspelen 5) Verwedden 1) Verdobbelen 2) Vergooien 3) Verliezen 4) Verspelen 
[Bargoens, boeventaal] het gelach betalen. Kaplaars had het gedaan en Stille Jan moest het vergokken (er voor boeten).