verminken werkw. Uitspraak: [ vərˈmɪŋkə(n) ] Afbreekpatroon: ver·min·ken Vervoegingen: verminkte (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft verminkt (volt.deelw.) (blijvende) lichamelijke schade toebrengen Voorbeeld: 'De oorlog heeft hem verminkt: hij zal altijd mank lopen.' Synoniemen: mismaken misvormen radbraken verbasteren Intensiv...
1) Ernstig beschadigen 2) Beschadigen 3) Radbraken 4) Verbasteren 5) Misvormen 6) Mismaken 7) Mutileren 8) Schenden 9) Leebraken 
•iemands lichaam blijvend en misvormend letsel toebrengen. •tweede betekenisomschrijving. •enz.
Verminken of mutileren is zo ernstig verwonden dat er een plastisch chirurg aan te pas moet komen om het slachtoffer weer een beetje toonbaar te maken. [basiswoordenlijst groep 8]
beschadigen
Iets door het te veranderen, vaak door een essentieel onderdeel te vernietigen, zodanig aan te tasten dat het als onvolkomen wordt beschouwd.
blijvend verwonden of beschadigen (toon de herkomst via de etymologiebank)