weerkaatsen werkw. Uitspraak: [ wer'katsə(n) ] Afbreekpatroon: weer·kaat·sen Vervoegingen: weerkaatste (verl.tijd enkelv.) 1) (licht of geluid) bij contact in een andere richting laten schijnen of klinken Vervoegingen: heeft weerkaatst (volt.deelw.) Voorbeeld: 'Het water weerkaatst het zonlicht.' Synoniem: reflecteren 2)...
1) Galmen 2) Weerschijnen 3) Spiegelen 4) Weerschallen 5) Weerklinken 6) Stuiten 7) Stralen 8) Weergalmen 9) Terugkaatsen 10) Terugstoten 11) Terugwerpen 12) Afkaatsen 13) Echoën 14) Resoneren 15) Reflecteren 16) Schallen
terug laten komen, laten kaatsen vb: het water weerkaatste het zonlicht
•door elastische botsing van richting veranderen.
geluid reflecteren
Weerkaatsen is lichtbundels weerspiegelen. [basiswoordenlijst groep 6]