wreken werkw. Uitspraak: [ ˈvrekə(n) ] Afbreekpatroon: wre·ken Vervoegingen: wreekte (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft gewroken (volt.deelw.) iemand straffen om het onrecht dat hij of zij je heeft aangedaan Voorbeelden: 'Hij wil de moord op zijn ouders wreken.' , 'je wreken op iemand' Synoniem: vergelden Synoniemen: vergelden 
1) Afkeuren 2) Zich voldoening verschaffen 3) Vergelden 4) Revancheren 5) Wraak nemen 6) Betaald zetten 7) Vindiceren 
vergelden (toon de herkomst via de etymologiebank)
wraak op hem nemen vb: hij heeft zich gewroken op die lafaard
vergelden
Wreken is wraak nemen. [basiswoordenlijst groep 8]
vergelden