afdwingen werkw. Uitspraak: [ ˈɑvdwɪŋə(n) ] Afbreekpatroon: af·dwin·gen Vervoegingen: dwong af (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft afgedwongen (volt.deelw.) 1) (iets) door dwang laten afgeven door iemand Voorbeeld: 'een afgedwongen bekentenis' 2) door je gedrag iemand (een gevoel over je) laten krijgen Voo...
1) Afknevelen 2) Afpersen 3) Aftroggelen 4) Door dwang verkrijgen 5) Dwingen 6) Forceren 7) Ontrukken 8) Ontwringen 1) Dwingen 2) Extorqueren 3) Forceren 4) Ontwringen 
ervoor zorgen dat je krijgt, wat iemand eigenlijk niet wil geven vb: door te dreigen hebben we die belofte afgedwongen