forceren werkw. Uitspraak: [ fɔrˈserə(n) ] Afbreekpatroon: for·ce·ren Vervoegingen: forceerde (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft geforceerd (volt.deelw.) 1) met geweld openmaken Voorbeeld: 'een slot forceren' 2) met dwang of geweld proberen te bereiken Voorbeeld: 'een beslissing forceren' een geforceerde g...
1) Ontbinden 2) Dwingen 3) Noodzaken 4) Bruuskeren 5) Verbrijzelen 6) Kraken 7) Beschadigen 8) Overbelasten 9) Afbreken 10) Opdringen 11) Openbreken 12) Stukmaken 13) Opheffen 14) Overweldigen 15) Afdwingen 16) Doordrijven 17) Met geweld iets doordrijven 18) Met geweld iets doorzetten 19) Met kracht openen 
[Mil. Woordenboek, spelling van 1861 ``Forceren``] Zich met geweld eenen doortogt banen
met geweld openen
met geweld verbreken of openbreken; op onnatuurlijke wijze tot stand brengen (toon de herkomst via de etymologiebank)
'Forceren' is een mechanische vormgevingstechniek voor metalen waarbij het metaal in een bepaalde vorm wordt gedwongen. Forceren wordt meestal gedaan op een draaibank waarbij het metaal over een vorm wordt gedwongen door er hard tegen te duwen terwijl het ronddraait.
met geweld openen
[Let op: mogelijk oud Nederlands van 1400-1800] bemachtigen, verkrachten, overweldigen
methode om op een soort draaibank een ronde zilveren plaat met behulp van een forceerstaal of rol (een stok met een gepolijst hard einde) tegen een draaiende klos te duwen zodat het metaal de vorm krijgt van deze klos.
Zie trekken. Het door kunstmatige warmte vervroegd in bloei- groei trekken van planten. O.a. voor tulpen en witloofteelt. guy.dekinder@bigfoot.com