afpakken werkw. Uitspraak: [ ˈɑfpɑkə(n) ] Afbreekpatroon: af·pak·ken Vervoegingen: pakte af (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft afgepakt (volt.deelw.) tegen iemands zin van iemand wegnemen Voorbeeld: 'speelgoed van je zusje afpakken' Synoniem: afnemen Synoniemen: afladen afnemen aftroggelen bietsen gappen grissen inpikken ontfutse...
1) Afladen 2) Afnemen 3) Afnemen van bezit 4) Afpikken 5) Aftroggelen 6) Bietsen 7) Gappen 8) Grissen 9) Inpikken 10) Ontfutselen 11) Ontnemen 12) Pikken 13) Tegen wil en dank ontnemen 14) Wegnemen 15) Wringen 16) Zich toe-eigenen 1) Afladen 2) Afnemen 3) Afpikken 4) Aftroggelen 5) Benemen 6) Bietsen 7) Gappen 8) Grissen 9) Inpikken 10) Ontfutselen 11) Ontnemen 12) Pikken 13) Stelen 
het bij hem weghalen vb: ik heb het mes van het kind afgepakt Synoniemen: afnemen ontnemen
•ontnemen
het afnemen van crimineel verkregen vermogen