argumenteren werkw. Uitspraak: [ ɑrxymɛn'terə(n) ] Afbreekpatroon: ar·gu·men·te·ren Vervoegingen: argumenteerde (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft geargumenteerd (volt.deelw.) goede redenen geven (voor of tegen iets) Voorbeelden: 'Bij een meningsverschil moet je de ander overtuigen van jouw standpunt door te argumenteren.' , 'ar...
1) Beredeneren 2) Betogen 3) Bewijsgronden aanvoeren 4) Disputeren 5) Met bewijzen staven 6) Redekavelen 7) Redeneren 8) Redetwisten 9) Twisten 1) Beredeneren 2) Betogen 3) Disputeren 4) Motiveren 5) Redeneren 6) Redetwisten 7) Twisten 
bewijsgronden aanvoeren (toon de herkomst via de etymologiebank)
redenen opsommen om gelijk te krijgen vb: er werd in de vergadering goed geargumenteerd
bewijsgronden aanvoeren
Tot een conclusie proberen te komen met argumenten.