de bijklank zelfst.naamw. (m.) Afbreekpatroon: bij·klank Verbuigingen: bijklanken (meerv.) 1) een associatie die onwillekeurig door iets wordt opgeroepen Voorbeeld: 'Zijn naam heeft daardoor een nare bijklank gekregen.' 2) meeklinkende ongewenste klank . 1 definitie...
1) Betekenisnuance 2) Betekenisnuance van een woord 3) Meeklinkende klank 4) Ondertoon 5) Parafonie 1) Bijtoon 2) Ondertoon 3) Parafonie