braakliggend bijv.naamw. ongebruikt en onbebouwd Voorbeeld: 'Het braakliggend terrein werd snel overwoekerd door onkruid.' 
1) Onbebouwd 2) Niet bebouwd 
Een stuk grond dat geen functie vervult of niet wordt onderhouden, met uitzondering van landbouwgrond.
, braakliggend gedurende een jaargetijde