brisant bijv.naamw. Uitspraak: [ bri'zɑnt ] Afbreekpatroon: bri·sant die of dat snel ontploft Voorbeelden: 'brisantbom' , 'Door alcohol en vermoeidheid reageert hij brisant.' 
1) Zeer explosief 2) Snel ontploffend 3) Explosief 4) Ontploffend 
zeer explosief
snel ontploffend (toon de herkomst via de etymologiebank)
explosief, ophef veroorzakend, heel gevoelig WOORDFEIT: Brisant komt uit het Frans en betekent in die taal letterlijk ‘brekend, verbrijzelend’: het is het tegenwoordig deelwoord van briser , dat ‘breken, verbrijzelen’ betekent. In het Nederlands betekent brisant in eerste instantie ‘snel ontploffend, explosief’. Zo is er in een van de o...
bom gevuld met brisante stoffen
snel ontploffend, explosief Voorbeeld: Pas maar op, hij kan zeer brisant reageren.