de culminatie zelfst.naamw. (v.) Afbreekpatroon: cul·mi·na·tie Verbuigingen: culminaties (meerv.) een hemellichaam culmineert als het zijn hoogste punt bereikt in zijn dagelijkse omloop boven de horizon . 4 definities...
1) Grootste hoogte 2) Hoogste stand van een hemellichaam 3) Hoogtepunt 4) Toppunt 1) Summum 2) Toppunt 
Let op: Spelling van 1858 (sterrek.) de doorgang der sterren, door den middagkring, Culmineren, de zon culmineert, wanneer zij haar grootste hoogte bereikt, en in het zenith, of om 12 ure des middags, staat. Op dezelfde wijze culmineert de maan, wanneer zij zich op de middaglijn bevindt
hoogtepunt
Ook wel doorgang genoemd: het moment waarop een hemellichaam in zijn dagelijkse omloop de plaatselijke hemelmeridiaan passeert en dus voor een waarnemer zijn hoogste punt bereikt (culmineert).
punt waar een ster culmineert »