de dominantie zelfst.naamw. (v.) Uitspraak: [ domi'nɑn(t)si ] Afbreekpatroon: do·mi·nan·tie Verbuigingen: dominanties (meerv.) toestand dat iets of iemand meer invloed of macht heeft dan de rest Voorbeelden: 'Door de concurrentie is dat product is zijn dominantie aan het verliezen.' , 'sociale dominantie van mannen' Antoniem: ondergesch...
1) Overheersing 2) Overwicht 1) Overheersing 
overheersing van frequenties over andere frequenties
Van nature invloed uitoefenen op anderen en als autoriteit geaccepteerd worden. 
•overheersing.
overheersing
Engels:Dominance overheersing
overheersing
De behoefte om te domineren of om belangrijk te zijn.