I de getuige zelfst.naamw. (m./v.) Uitspraak: [ xeˈtœyxə ] Afbreekpatroon: ge·tui·ge Verbuigingen: getuigen (meerv.) 1) iemand die in een officiële rol aanwezig is bij een huwelijksplechtigheid Voorbeeld: 'Zijn broer trad op als getuige.' 2) iemand die een gebeurtenis gezien heeft en daarover de politie of de recht...
1) Aanwezige 2) Bijwoner 3) Blijkens 4) Feitenbevestiger 5) Iemand die ergens van afweet 6) Iemand die toevallig aanwezig is 7) Juridische term 8) Omstander 9) Persoon die bij een voorval aanwezig is 10) Persoon waarop men zich beroept 11) Rechtskundige term 12) Rechtsterm 13) Secondant 14) Toeschouwer 1) Aanwezige 2) Blijkens 3) Deponent 4) Get 5) Omstander 6) Toeschouwer 
[Mil. Woordenboek, spelling van 1861 ``Getuige``] Zie Onstekingsmiddelen
Men is in het recht een getuige indien hij een verklaring over een bepaalde situatie aflegt. Dit kan zowel een mondelinge als schriftelijke verklaring zijn. In het strafrecht kan een getuige worden verplicht om een verklaring af te leggen over een bepaald strafbaar feit dat zich heeft afgespeeld. Indien de getuige weigert een verklaring af te legge...
voorzetsel (toon de herkomst via de etymologiebank)
iemand die het gezien heeft vb: de getuige verklaarde dat hij de moord gepleegd had
iemand die aanwezig is bij een handeling of gebeurtenis
Een persoon die heeft gezien dat er iets gebeurd is dat niet mag. Een getuige is vaak toevallig in de buurt. Een getuige moet de waarheid vertellen. Hij/zij vertelt aan de politie of rechter wat hij/zij gezien heeft.
voorzetsel
Een persoon die tijdens een rechtszaak een verklaring onder ede aflegt over hetgeen hij waargenomen heeft.
1. (s) Persoon, gedagvaard door het openbaar ministerie, de rechter of de verdachte, om een verklaring onder ede af te leggen. 2. (c) Persoon die wordt gehoord door de rechter, ambtshalve of op verzoek van een der partijen. 3. Persoon die als getuige optreedt bij bepaalde rechtshandelingen, zoals het opmaken van een testament. Zie ook Inverzekering...
Persoon die in een gerechtelijke procedure een verklaring aflegt met betrekking tot feiten die bewezen moeten worden.