hinderen werkw. Uitspraak: [ ˈhɪndərə(n) ] Afbreekpatroon: hin·de·ren Vervoegingen: hinderde (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft gehinderd (volt.deelw.) lastig of vervelend zijn voor (iets of iemand) Voorbeelden: 'De radio hindert me bij mijn werk.' , 'De auto met pech hindert de doorstroming van het verkeer.' Synoniem: dwarszitt...
1) Storen 2) Zich ontzien 3) Ongemak veroorzaken 4) In de weg staan 5) Overlast aandoen 6) In wanorde brengen 7) Incluis 8) Incommoderen 9) Tegenin gaan 10) Generen 11) Dwarsbomen 12) Bezwaren 13) Dwarsliggen 14) Benauwen 15) Benadelen 16) Bemoeilijken 17) Dwarszitten 18) Belemmeren 19) Smart veroorzaken 
belemmeren, storen (toon de herkomst via de etymologiebank)
hem last bezorgen vb: hij hinderde mij bij het lezen
• [ov] de voortgang verstoren. • [ov] iets of iemand storen in zijn-haar bezigheden.
hinder veroorzaken, verhinderen, beletten
Hinderen is overlast geven, lastigvallen, dwarszitten. [basiswoordenlijst groep 7]