hinderen werkw. Uitspraak: [ ˈhɪndərə(n) ] Afbreekpatroon: hin·de·ren Vervoegingen: hinderde (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft gehinderd (volt.deelw.) lastig of vervelend zijn voor (iets of iemand) Voorbeelden: 'De radio hindert me bij mijn werk.' , 'De auto met pech hindert de doorstroming van het verkeer.' Synoniem: dwarszitte...
1) Achtervolgen 2) Afleiden 3) Belemmeren 4) Beletten 5) Bemoeilijken 6) Benadelen 7) Derangeren 8) Deren 9) Drukken 10) Dwarsbomen 11) Dwarsdrijven 12) Dwarszitten 13) Embarrasseren 14) Ergeren 15) Generen 16) Grieven 17) Handicappen 18) Interrumperen 19) Irriteren 20) Lastigvallen 21) Letten 22) Molesteren 1) Afleiden 2) Belemmeren 3) Bemoeilijken 4) Benadelen 5) Benauwen 6) Bezwaren 7) Derangeren 8) Dwarsbomen 9) Dwarsliggen 10) Dwarszitten 11) Embarrasseren 12) Ergeren 13) Generen 14) Grieven 15) Handicappen 16) In de weg staan 17) In wanorde brengen 18) Incluis 19) Incommoderen 20) Irriteren 21) Lastig zijn 
belemmeren, storen (toon de herkomst via de etymologiebank)
hem last bezorgen vb: hij hinderde mij bij het lezen
• [ov] de voortgang verstoren. • [ov] iets of iemand storen in zijn-haar bezigheden.
hinder veroorzaken, verhinderen, beletten