huilen werkw. Uitspraak: [ ˈhœylə(n) ] Afbreekpatroon: hui·len Vervoegingen: huilde (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft gehuild (volt.deelw.) 1) tranen uit je ogen laten stromen Voorbeeld: 'van pijn beginnen te huilen' Synoniem: wenen om te huilen (heel slecht) 'Dat boek is om te huilen.' Het huilen staat hem nader dan het l...
1) Bitter wenen 2) Blèren 3) Bleten 4) Brielen 5) Brullen 6) Bulken 7) Dierengeluid 8) Galpen 9) Geluid van de wind 10) Geluid van een uil 11) Geluid van een wolf 12) Gemelijk zijn 13) Gemoedstoestand 14) Gieren 15) Grienen 16) Grijnzen 17) Janken 18) Joelen 19) Klaaglijk gieren 20) Krijsen 21) Krijten 1) Blèren 2) Brullen 3) Bulken 4) Grienen 5) Janken 6) Jengelen 7) Joelen 8) Krijsen 9) Krijten 10) Loeien 11) Miepen 12) Narren 13) Plagen 14) Pruilen 15) Pruttelen 16) Sarren 17) Schreeuwen 18) Schreien 19) Simmen 20) Simpen 21) Sjenken 22) Sneren 23) Snikken 24) Snotteren 25) Sumpen 26) Tjanken 
schreien, wenen (toon de herkomst via de etymologiebank)
tranen laten vloeien vb: hij huilde van vreugde
•traanvocht uitscheiden door emotie.
schreien, janken
schreien, janken