de invulling zelfst.naamw. (v.) Uitspraak: [ 'ɪnvʏlɪŋ ] Afbreekpatroon: in·vul·ling Verbuigingen: invullingen (meerv.) 1) het invullen, of wat iets vult Voorbeeld: 'de concrete invulling van het congres nog even uitstellen' invulling geven aan (iets) () 'een passende muzikale invulling geven aan de plechtigheid' 2) ...
1) Concrete uitwerking 2) Het ergens inhoud aan geven 3) Interpretatie 4) Invullen 1) Uitleg 
Neiging van de menselijke geest om incomplete voorstellingen en concepten toch als compleet te zien niet zelden door ze zelf aan te vullen zodat de 'gaten' gedicht zijn.