klappen werkw. Uitspraak: [ ˈklɑpə(n) ] Afbreekpatroon: klap·pen Vervoegingen: klapte (verl.tijd enkelv.) 1) met de handen op elkaar slaan Vervoegingen: heeft geklapt (volt.deelw.) Voorbeelden: 'Na de mooie uitvoering begon het publiek enthousiast te klappen.' , 'Na de pauze klapte de docente in haar handen om iedereen weer naar...
1) Applaudisseren 2) Applaudisseren 3) Applaus 4) Babbelen 5) Barsten 6) Billenkoek 7) Exploderen 8) Handgeklap 9) Handtastelijkheden 10) Hengsten 11) Kakelen 12) Keuvelen 13) Klakken 14) Kleppen 15) Kletsen 16) Kletteren 17) Klikken 18) Knallen 19) Kwebbelen 20) Kwekken 21) Kwetteren 22) Omslaan 23) Ontploffen 1) Applaudisseren 2) Applaus 3) Babbelen 4) Botsen of raken 5) Een ovatie geven 6) Exploderen 7) Flappen 8) Geluid van ekster 9) Geluid van papegaai 10) Geluid van botsing of tikken 11) Geluid maken door botsing 12) Geluid van contact maken 13) Handgeklap 14) Handtastelijkheden 15) Handeling van applaudisseren 
een ploffend geluid geven; babbelen, kletsen (toon de herkomst via de etymologiebank)
een aantal keren je handen tegen elkaar slaan uit bewondering voor iets vb: na afloop hebben we voor hem geklapt Synoniem: applaudisseren
•als vertoon van bijval, dank of bewondering de open handen ineenslaan. •plotseling een luid geluid voortbrengen.
klappen geven - Jaar van herkomst: 1627 (WNT )
Volgens G.J. Schutten zou dit een onder schippers gebruikte term voor laveren zijn.
Straattaal voor: Slaan
[slang] batten; klappen; pukul; stoeken; thopen = slaan
Vlaams voor het Nederlandse woord ` praten`
Vlaams voor het Nederlandse woord ` spreken`