De leer van de rechtvaardiging door goede werken.
[wet en recht] Een stroming binnen de rechtswetenschap die stelt dat bij de uitleg van de wet alléén mag worden uitgegaan van de letterlijke tekst van de wet. In deze leer is het alleen de wetgever die nieuw recht maakt; de rechter kan geen nieuw recht scheppen door de wet naar eigen inzicht te interpreteren.
De leer van de rechtvaardiging door goede werken.