de nederzetting zelfst.naamw. (v.) Uitspraak: [ 'nedərzɛtɪŋ ] Afbreekpatroon: ne·der·zet·ting Verbuigingen: nederzettingen (meerv.) plaats waar mensen zich vestigen in gebied dat eerst onbewoond was Voorbeelden: 'een opgraving van een Romeinse nederzetting bij de Rijn' , 'illegale Israëlische nederzettingen in Palestijns gebied' Sy...
1) Kibboets 2) Aanduiding voor een bewoonde plaats 3) Aanduiding bewoonde plaats 4) Concessie 5) Inboorlingendorp 6) Factorij 7) Bewoonde plaats 8) Wingewest 9) Volksplanting 10) Settlement 11) Etablissement 12) Kolonie 13) Vestiging 
verzameling woningen en andere gebouwen
Woonplaats.
woonplaats van een groep mensen vb: de Israëli hebben nederzettingen op de westelijke Jordaanoever
•een vestiging, een bewoonde plaats.
bewoonde plaats
Een nederzetting is een plaats waar mensen gaan wonen, die eerst onbewoond was. Er staan houten omheiningen rond tegen aanvallers of wilde dieren. Een nederzetting is meestal bij een beek of een rivier. [basiswoordenlijst groep 8]