onovergankelijk bijv.naamw. Verbuigingen: onovergankelijker Verbuigingen: onovergankelijkst 1) '(van een werkwoord)' zonder lijdend voorwerp waarop de werking van het werkwoord overgedragen wordt 2) niet voorbij gaand, niet te overschrijden 
1) Onzijdig 2) Intransitief 
Geen direct object bij zich hebbend.