ontkennen werkw. Uitspraak: [ ɔntˈkɛnə(n) ] Afbreekpatroon: ont·ken·nen Vervoegingen: ontkende (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft ontkend (volt.deelw.) zeggen dat (iets wat je gedaan zou hebben) niet waar is Voorbeeld: 'Hij bleef glashard ontkennen dat hij erbij was geweest, terwijl twee mensen hem hadden gezien.' Synoniemen: loo...
1) Dementeren 2) Iets tegenspreken 3) Ignoreren 4) Logenstraffen 5) Loochenen 6) Miskennen 7) Neen zeggen 8) Negeren 9) Niet bevestigen 10) Tegenspreken 11) Verloochenen 12) Weerspreken 13) Zeggen dat iets niet waar is 1) Generen 2) Logenstraffen 3) Loochenen 4) Mishandelen 5) Miskennen 6) Negeren 7) Tegenspreken 8) Verloochenen 9) Weerspreken 
meedelen dat iets onwaar is (toon de herkomst via de etymologiebank)
zeggen dat het niet zo is vb: hij ontkende dat hij het gedaan had
Als je iets ontkent, dan zeg je dat het niet waar is.
• [ov] verklaren dat het gestelde niet waar is